POËZIEWEDSTRIJDEN

Cyriel Gladines werd in Sint-Niklaas laureaat van de poëzieprijs "Culturele Centrale Boontje" (L.P.Boon). Er waren 153 inzendingen uit Vlaanderen en Nederland. Het winnend gedicht:

HET IS HERFST

Het is herfst.
In het roestbruin hart van de tuin
staat zij die ik liefheb.
Als een appelboom vol rijpe vruchten
draagt zij de jaren geduldig.

O ik weet hoe wit haar dijen zijn,
hoe week haar buik.

Nu meer dan de zon zij de maan aanbidt
met zijn verstild najaarsgrijs,
wordt zij als een libel doorschijnend.
Wanneer zij als twee vleugels van gaas
de dijen voor me spreidt,
zie ik hoe lichtblauw de meanders
van het bloed haar lijf doorstromen,
als de nerven van een blad,
het overtollig bladgroen afgeschud,
verleerd het praalziek glanzen.

O kon ik haar huid van herfstlicht
weer wijnrood op doen lichten,
o kon ik haar, kon ik haar
behoeden voor dit traag ontbladeren,
mijn eeuwig jonge lief,
niet langer licht gevleugeld op de wind,
een kraanvogel rillend in het dunne verenkleed.

Cyriel Gladines

*
Mark Meekers won de Wedstrijd Flitsverhaal/Prozagedicht, uitgeschreven door WEL (Universitaire Wergroep Literatuur en Media) met het poëtisch verhaal "Ongehoord". Mark Naessens kreeg een eervolle vermelding voor "Sweet home" (er waren 110 inzendingen, waarvan 1/3 uit Nederland).
Mark Meekers las zijn verhaal op het "Literair Welkom", georganiseerd in de Gotische zaal van het stadhuis van Leuven, op donderdag 21 april 2005 ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de organisatie. De verhalen van de bekroonde Mengmettaalleden zijn gepubliceerd in het tijdschrift Wel, driemaandelijks tijdschrift, jg. XXII, nummer 1, maart 2005, p. 10-12 ("Ongehoord") en p.20-21 ("Sweet home").

*
Bernard de Coen kreeg een eervolle vermelding in de haikuwedstrijd van de Openbare Bibliotheek van Turnhout n.a.v. Gedichtendag 2005 rond het thema "bibliotheek" - "Rumoer in de Leeszaal":

na zeven thrillers
scant de bibliothecaris
een dichtbundeltje.

De volgende haiku werd eveneens door de jury weerhouden:

onder de laser:
Murder in the library
de juffrouw glimlacht.

*
JURYVERSLAG VAN DE MENGMETTAAL POËZIEPRIJS 2004

Op maandagnamiddag 29 februari 2005, om veertien uur, kwam de jury samen in Galerie Hannah om te beslissen over de toekenning van de MENGMETTAAL POËZIEPRIJS 2004, uitgeschreven door GALERIE HANNAH en het DICHTERSCOLLECTIEF MENGMETTAAL.
De dichters Reine Wellens, Luc Vandeborght, Cyriel Gladines, Lieve Devijver, Guido Cloet en Mark Meekers gaven na grondige lezing hun mening over de ingezonden gedichten. Het thema licht werd in al zijn facetten aangesneden, van verblindende helderheid tot duisternis, van materieel verschijnsel tot symbool of metafoor voor leven en spiritualiteit. Bij sommigen was het slechts een neventhema, andere auteurs putten alle mogelijkheden uit van zakelijk nuchter tot haast extatisch lyrisch.

De juryleden waren tevreden over het peil van de inzendingen, die grotendeels uit Vlaanderen kwamen en twaalf teksten uit Nederland telden. Elk lid selecteerde tien gedichten van de 61 mededingende verzen en quoteerden die op tien punten. Na optelling bleek het mathematische resultaat het algemeen vermoeden te bevestigen. De jury was vrij eenparig in het toekennen van de punten. Tien gedichten gingen met bijna alle stemmen lopen. Zes daarvan sprongen duidelijk in het oog en waren door vier of vijf juryleden gekozen. Elk gedicht werd grondig besproken en ieder jurylid kreeg ruim de kans om gemotiveerd zijn voorkeur te verduidelijken.

Er worden drie eervolle vermeldingen toegekend, die nagenoeg op dezelfde hoogte staan. In een eerste gedicht apprecieert de jury de originele benadering van het thema via het kleurenspel op een schilderij, kort en hoekig met sterk evocatieve beelden. Een tweede dichter tracht eveneens de lichtval op een doek weer te geven op licht surrealistische, verhalende toon en wordt bijna handtastelijk met het licht. De derde inzending valt op door haar krachtige eigen beeldspraak, maar de jury had de indruk dat de mogelijkheden van het thema nog treffender konden benut worden.

In alfabetische volgorde worden de eervolle vermeldingen toegekend aan Dirk Blockeel met het gedicht “Albumblätter”, aan Hilde Pinnoo voor haar “Meesterwerk” en aan Rita Van Hauwermeiren met “Verlicht”.

De derde prijs gaat naar een gedicht dat op een eenvoudige, en erg gevoelige wijze het vluchtige van het levenslicht evoceert. Deze miniatuur wordt in een prachtig ritme uitgetekend en heeft enkele succulente formuleringen en een heerlijk slot. Het is “Een feest van licht” voor Riet de Backer.

De twee gedichten die voor de prijs in aanmerking komen, vallen erg in de smaak van de jury. Het is haast onbegonnen werk om een hard, kort afgemeten, vrij zakelijk vers met geen woord teveel, af te wegen tegen een lyrische, lang en rijkelijk geïnspireerde, barokke vloed. Na een tweede afweging besloot de jury geen exaequo toe te kennen, maar de knoop door te hakken met een stemming.

De tweede prijs gaat naar het gedicht dat het thema licht in vele variaties bespeelt. Het is aanwezig in het motief van de spiegel, het raam, de blik, de schemering, kaarslicht, bloemen en sterren. De middernachtzon zelf metamorfoseert tot trekvogel, tot wonde van aangeschoten licht die leegbloedt in het meer. Dat zwak geworden licht associeert de dichter heel verrassend met een autonoom beeld uit het verleden: ‘of er een lampje mag blijven branden – stemmetje gefluister uit een lichtspleet in de tijd’. Tenslotte laat ze, als een blinde visionair, al die indrukken achter in transparante tekens, als in een spiegel. Als ooit een thema schitterend gebracht werd, dan hier. De lof en de tweede prijs is voor “Midzomernacht bij Finnskogen” van Diana Freys.

En dan is er –ik was het bijna vergeten- nog het winnende gedicht. Het blinkt uit door originele, mooie, treffende beelden als “het licht behoort de lichtbak” of “in de cirkel van roodvlees gestrikt”. De grote taalvaardigheid en compacte verwoording, versterken nog het evocatieve vermogen. Elk woord is trefzeker geplaatst. De verstilde sfeer haaks op het slot sluit dit verbale jachttafereel af en maakt indruk. Boeiend, trefzeker, helder. “Clair-obscur” is een schot in de roos en komt uit de rake pen van Wim Van den Abeele.

De auteurs die zich niet hoorden vernoemen doen er goed aan de uitslag te relativeren. Ze moeten bedenken dat een anders samengestelde jury of een andere sterrenstand mogelijk een ander resultaat opgeleverd had.

Ik dank galerie “Hannah” voor de kunstwerken van etser Els Vos en glaskunstenaar Pia Burrick, die ze de laureaten aanbiedt en het dichterscollectief Mengmettaal voor het gulle boekenaanbod en de enthousiaste inzet bij de jurering. Met het pianospel van Miet Rabijns en het optreden van de heer schepen van Cultuur van Herent, was dit weer een hartverheffende mix van letters, licht, muziek, glas en grafiek.

Mark Meekers, voorzitter van de jury

*
Het winnend gedicht van de Mengmettaal Poëzieprijs 2004:

CLAIR-OBSCUR

Schrikdraad, doornen. Wie likt de wonden?
Jaagpaden, jaag naar de koperen strop.
De hals dun als de angst van een haas.

Aanleggen is uiteindelijk beheersen,
is beweeglijk wachten in vinger, in pols.
Het licht behoort de lichtbak. Speels.

In de cirkel van roodvlees gestrikt.
Gedempt en haaks op de stilte een schot.
Geen klacht over de lippen van de nacht.

Wim Van den Abeele

*

MIDZOMERNACHT BIJ FINNSKOGEN

Binnen het raam van mijn blik de spiegels
betreden van ingelijst landschap.
Geëtst silhouet van oerbos.
Zilverberk die in zijn takken schuilt als in een huivering.

Hoe de trekvogel zon uit mijn kijken valt:
wonde van aangeschoten licht
leegbloedend in de vrede van het meer.

(of er een lampje mag blijven
branden- stemmetje gefluister
uit een lichtspleet in de tijd)

Dan: aanzet van ruimte.
Een heldere schemering, zachter dan adem
zwemt traag over het water.
Ziel die even weg wou uit het duizelingwekkende
sneeuwen van eeuwigheid

In de klaarte van het kaarslicht solitair de dichter.
Ingewijde dromer leest geur en runen van sering,
lelietjes van dalen, gipskruid en margriet:
een zinkwit haperen aan midzomernacht-

Hoe dit slapeloze land uitdijt naar constellaties:
sterren als vuurvliegjes, Grieg dirigerend.

Hoe koninklijk nu het schrijden
Van de bijziende eland.
Nevels dampen onder zijn verrukte hoeven.
Als vleugels, als verwonderd licht dat zich
naar de dag bijeenroept - verrijst.

De dichter achterlaat in transparante
tekens op windstil papier.
Als in een spiegel, een slaapdronken huivering.
Als een visionaire blinde.

Diana Freys

*

EEN FEEST VAN LICHT

soms halen we je
met een oude spreuk
terug de kamer in

zetten je tussen
de meisjes aan tafel

luister! bevelen we
met vingers
rond gemorste wijn

draaien we woorden
naar het licht
dat kiemwit binnenkomt

proef dan hoe zuiver
zout en zoet
in onze lepels zwijgt

het wordt vlug donker
we vegen kruimels
in onze handen

strooien buiten een pad
voor vogels - onderweg

Riet De Backer

*

JURYVERSLAG VAN DE MENGMETTAAL POËZIEPRIJS VOOR HAIKU 2001

Op dinsdag 6 november 2001 kwam de jury van de Mengmettaal-Haikuprijs samen in het Cultureel en Culinair Centrum Lyrique op de Oude Markt te Leuven. Marleen Dirven, Lieve Devijver, Arno Kerkhofs, Roger Limbourg, Bruno Putzeys en Mark Meekers namen grondig elke inzending door. Bernard de Coen hield toezicht op het kosjere verloop van de verrichtingen.
De jury was niet dogmatisch of fundamentalistisch, maar keek eerder naar de poëtische kracht van het vers dan naar het bijhorende correcte vingertelwerk. Sommige leden waren krenterig met de punten, anderen Bourgondisch gul.
Elke haiku of senriu werd door elk jurylid op tien punten gequoteerd. Na optelling van alle punten werd de haiku met het hoogste aantal als winnaar uitgeroepen.
Er werd nog een andere denkoefening gemaakt: voor eke auteur werden de punten van zijn vijf inge- zonden haiku's opgeteld. Deze totalen bleken min of meer overeen te stemmen met het klassement van de winnende haiku's. Het gaf de jury een bevredigend, voldaan gevoel.

Jean-Marie Werrebroeck uit Gent behaalde voor zijn totale inzending 165 punten. Dirk Blockeel uit Hooglede kwam op 169 uit. Luc Vandeborght uit Tienen telde er 176, Ferre Denis uit Antwerpen 177 en Joz Brummans uit Harderwijk 179.
Spijtig genoeg wordt de Haikuprijs niet toegekend aan de beste globale inzending maar aan één enkele haiku. Dit geeft het volgende resultaat: voor de derde prijs zijn er vier exaequo's met 38 punten op 60. In alfabetische orde: Ferre Denis, Iris Michiels uit Gent, Luc Vandeborght en Jean-Marie Werrebrouck.
De tweede prijs gaat naar de haiku met één punt meer, met negenendertig en drupte uit de pen van Dirk Blockeel.
De winnende haiku komt uit Nederland: van tussen de zeehondjes en de dolfijnen, uit Harderwijk dook Joz Brummans op als winnaar met 41 punten.

Al deze schitterende haiku's werden gekalligrafeerd door de kalligrafieschool van Nicole De Putter.
De auteurs die zich niet vermeld hoorden, moeten de uitslag met dát korreltje relativeringsvermogen nemen, dat zo typisch is voor het haikugenre. Ze moeten daarbij bedenken dat een anders samengestelde jury misschien een ander resultaat opgeleverd had.
Ik wens alle deelnemers nog veel flitsende inspiratie toe en om het met een knipoog naar wijlen Freek Dumarais te zeggen: "blijf geduldig spleetogen!"

Mark Meekers, voorzitter van de jury